This week Nikhil will bring Telugu compositions from the repertoire of Carnatic music. (Click here to see the texts).
SALC Lunchtime Lyrics: Telugu compositions from the repertoire of Carnatic music
Translations by Nikhil Mandalaparthy
November 25, 2017
“O Rangashayi”
Vāggēyakāra (composer): Tyagaraja (1767-1847)
Rāga: Kāmbhōji
Tāḷa: ādi tāḷam (8 beats)
- ఓ రంగ శాయి పిలిచితే
ఓయనుచు రా రాదా - సారంగ ధరుడు జూచి
కైలాసాధిపుడు కాలేదా - భూలోక వైకుంఠమిదియని నీలోన నీవేయుప్పొంగి
శ్రీ లోలుడైయుంటే మా చింత తీరేదెన్నడో - మేలోర్వలేని జనులలో నే మిగుల నొగిలి దివ్య రూపమును
ముత్యాల సరులయురమును కాన వచ్చితి
త్యాగరాజ హృద్భూషణ
- ō rangaśāyi pilicitē
ō yanucu rā rādā - sāraṅga dharuḍu jūci
kailāsādhipuḍu kāledā - bhū-lōka vaikuṇṭham-idi-yani nī-lōna nīvē-yuppongi
śrī lōluḍai-yuṇṭē mā cinta tīrēdennaḍō - mēlōrva-lēni janula-lō nē migula nogili divya rūpamunu
mutyāla sarula-yuramunu kāna vacciti
tyāgarāja hṛd-bhūṣaṇa
- O Rangashayi! When I call you,
Can’t you say something and come to me? - Didn’t he who holds an antelope
Become the lord of Kailasa by beholding you? - Considering this place to be your earthly heaven, having too much fun,
If you remain enamored with Lakshmi, when will you put an end to our worries? - Surrounded by envious people, I have suffered greatly;
I have come to see your divine form, the pearl necklaces radiant on your chest,
Ornament of Tyagaraja’s heart!
“Enta mātramuna”
Vāggēyakāra (composer): Annamayya/Annamacharya (15th century)
Rāga: Bṛndāvaṇi and Māyāmālavagauḷa, tuned by Kadayanallur S. Venkataraman (b. 1929)
Tāḷa: miśra cāpu (7 beats)
- ఎంత మాత్రమున ఎవ్వరు తలచిన అంత మాత్రమే నీవు
అంతరాతరములెంచి చూడ పిండంతేనిప్పటి అన్నట్లు - కొలుతురు మిము వైష్ణవులు కూరిమితో విష్ణుడని
పలుకుదురు మిము వేదాంతులు పరబ్రహ్మంబనుచు
తలతురు మిము శైవులు తగిన భక్తులునూ శివుడనుచు
అలరి పొగడుదురు కాపాలికులు ఆది భైరవుండనుచు - సరి నెన్నుదురు శాక్తేయులు శక్తి రూపు నీవనుచు
దరిశనములు మిము నానా విధములను తలపుల కొలదుల భజింతురు
సిరుల మిమునే అల్పబుద్ది తలచినవారికి అల్పంబగుదవు
గరిమిల మిమునే ఘనమని తలచిన ఘనబుద్దులకు ఘనుడవు - నీ వలన కొరతే లేదు మరి నీరు కొలది తామరము
ఆవల భాగీరధి దరి బావుల ఆ జలమే ఊరినయట్లు
శ్రీ వెంకటపతి నీవైతే మము చేకొని ఉన్నా దైవమని
ఈవలనే నీ శరణననియెదను ఇదియే పరతత్త్వము నాకు
- enta mātramuna evvaru talacina anta mātramē nīvu
antarāntaramul-enci cūḍa piṇḍ-antē-nippaṭi annaṭlu - koluturu mimu vaiṣṇavulu kūrimitō viṣṇuḍani
palukuduru mimu vēdāntulu parabrahmambanucu
talaturu mimu śaivulu tagina bhaktulunū śivuḍanucu
alari pogaḍuduru kāpālikulu ādi bhairavuḍanucu - sari nennuduru śāktēyulu śakti rūpu nīvanucu
dariśanamulu mimu nānā vidhulanu talapula koladula bhajinturu
sirula mimunē alpabuddhi talacina-vāriki alpam-bagudavu
garimala mimunē ghanamani talacina ghana-buddhulaku ghanuḍavu - nī valana koratē lēdu mari nīru koladi tāmaramu
āvala bhāgirathi dari bāvula ā jalamē ūrinayaṭlu
śrī veṅkaṭapati nīvaitē mamu cēkoni unna daivam-ani
ī-valane nī śaraṇani-yedanu idiyē paratattvamu nāku
- However much one thinks of you, you are that much to them.
Reflecting on those differences, one sees this. As they say, the size of the cake depends on the amount of flour. - Vaishnavas lovingly serve you as Vishnu;
Vedantins speak of you as the Supreme Soul;
Shaivas and proper devotees think of you as Shiva;
Kapalikas gleefully praise you as Adi Bhairava. - Shaktas rightfully believe you are a form of Shakti;
You are approached through various paths; in different ways, people seek your grace.
For narrow-minded people who only think of you for wealth, you become limited and small.
For noble people who reflect on your glory, you become vast and majestic. - You are full in yourself, just as lotuses grow to fill a pond;
Beyond the Ganges, the wells on its banks are filled with the same water;
If you really are Venkatapati, the god that has accepted us,
Then I seek your protection; this is my supreme truth.
“Payyeda”
Vāggēyakāra (composer): Kshetrayya/Kshetrajna (17th century)
Rāga: Nādanāmakriya
Tāḷa: tripuṭa tāḷam (7 beats)
- అయ్యయ్యో వెగటాయెనే
పయ్యెదమీద చేరి పవ్వళించి యుండే సామికి - వెలది నా మోము రెప్పవేయక కనుగొన
కలయ నిండు సంజ చీకటి గమ్మితే
కాలికి నీ ముద్దు మోము గాన రాక యుండునని
తెలిపి ప్రోద్దుండగానే దీపము దెమ్మనే సామికి - ననబోడి వినుమమ్మ నాపై చాలా ప్రేమచే
తన దంతమున నా యధరము నొక్కి
మొనసి మాటాడితే మోవి విడువవలెనని
యనువున చేసైగ లాడుచున్నసామికి - మదిరాక్షి వినుమమ్మా మా మువ్వగోపాలుడు
నిదురించిన కౌగిలి వదలీ నని
పదరి శయ్యమీద దుప్పటి కొంగులు నాలుగు
ముదముతో గట్టిగా ముడిగొను మనుసామికి
- ayyayyō vegaṭāyenē
payyedamīda cēri pavvaḷinci yuṇḍē sāmiki - veladi! nā mōmu reppa-vēyaka kanugona
kalaya ninḍu sanja cīkaṭi gammitē
kaliki nī muddu mōmu gāna-rāka yunḍunani
telipi proddunḍagānē dīpamu demmanē sāmiki - nanabōḍi vinumamma! nāpai cāla prēmacē
tana dantamuna nā yadharamu nokki
monasi māṭāḍitē mōvi viḍuvavalenani
yanuvuna cē saiga lāḍucunna sāmiki - mādirākṣi vinumamma! mā muvvagōpaluḍu
nidurincina kaugali vadalīnani
padari śayyamīda duppaṭi kongulu nālugu
mudamutō gaṭṭigā muḍigonumanu sāmiki
- The lord who always slept
with his head on my breasts
is—ayyayyo!—now sick of me. - His eyes fixed, unblinking, on my face,
he would say,
“When dusk falls, your face, alas,
will be hidden in the dark,”
and then ask me, in broad daylight, for a lamp. - Biting my mouth in love play,
since to talk would be to let go,
my lord would speak only
with his hands. - Lest in sleep
his embrace should loosen,
he would ask me to tie down
the four corners of our blanket.
Ayyayyo, he’s now sick of me
Translated by Velcheru Narayana Rao and David Shulman, from When God is a Customer
— N. Mandalaparthy